Στοιχεία φιλμ

Δημιουργός / Συλλογέας

Περιγραφή
Βρισκόμαστε στο Κωνσταντινούπολη, την μεγαλύτερη πόλη της Τουρκίας, αποτελώντας το οικονομικό, πολιτιστικό και ιστορικό κέντρο της χώρας. 

Το φιλμ ανοίγει με πλάνα από το εν κινήσει αυτοκίνητο που βρίσκεται ο κινηματογραφιστής. Μας δείχνει την πόλη καθώς βλέπουμε και το τζαμί Taksim.
Η ξενάγηση της πόλης συνεχίζεται ενώ ταυτόχρονα τον ακούμε να μας λέει ότι περνάνε από την πλατεία Taksim. Στην συνέχεια, βλέπουμε πλάνα από τον δρόμο καθώς μετακινείται ο κινηματογραφιστής και αυτοκίνητα εκείνης της εποχής αλλά και την πολλή κίνηση που υπάρχει. 

Ο κινηματογραφιστής μας ξεναγεί στο Παλάτι Topkapı ή όπως το αναφέρει ο ίδιος, Seraglio, ένα ανάκτορο χτισμένο σε λόφο που επιβλέπει το Βόσπορο και ήταν ακρόπολη του αρχαίου Βυζαντίου. Αποτελούσε την επίσημη κατοικία των σουλτάνων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από τα μέσα του 15ου αιώνα μέχρι την κατασκευή του of Dolmabahçe Palace το 1856 και λειτουργούσε ως το διοικητικό κέντρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Το φιλμ κλείνει με τον φακό να μας δείχνει απόψεις του Βόσπορου καθώς και τις γραμμές που αφήνει πίσω του το τρένο πηγαίνοντας για την Ελλάδα.

Συντεταγμένες

Πληροφορίες Φιλμ

Κάτοχος
Bonar, Andrew Graham

Ποιότητα Ψηφιοποίησης
2K

Ήχος
Ναι

Έγχρωμο
Ναι

Διάρκεια (δευτερόλεπτα)
182

Φορμά
Super 8mm

Περιγραφή δημιουργού


Η Κωνσταντινούπολη είναι μια πόλη με λόφους συχνά αρκετά απότομους. Αυτή τη στιγμή κατεβαίνουμε από το Ταξίμ προς τα νερά του Βοσπόρου σε μια κατάβαση μέσα σε ένα ταξί που μοιραζόμαστε με άλλους. Θα πρέπει να εισέλθουμε στη δίνη άλλων ταξί και αυτοκινήτων που συγκλίνουν στη Γέφυρα του Γαλατά και διασχίζοντας τον Κεράτιο Κόλπο θα βρεθούμε στην Παλιά Πόλη της Κωνσταντινούπολης.

Θα κάνουμε μια σύντομη επίσκεψη στο Σεράι, το οποίο για αιώνες ήταν η μυστηριώδης κατοικία του σουλτάνου με τους υπουργούς του και το τεράστιο χαρέμι ​​που φυλάσσονταν από ευνούχους. Σε μια λίγο, θα είμαστε στην Υψηλή Πύλη, την είσοδο του Παλατιού.

Τα κεφάλια των προδοτών και των αιχμαλωτισμένων εχθρών εμφανίζονταν εδώ στις επάλξεις γύρω από την πύλη. Μέσα είναι το Ντιβάνι όπου οι σουλτάνοι υπουργοί συνεδρίαζαν στο συμβούλιο. Και πίσω από το Ντιβάνι, είναι το χαρέμι ​​όπου εκατοντάδες γυναίκες συνήθιζαν να ζουν τη ζωή τους με πλήξη και ίντριγκες.

Μόλις μπουν στο seraglio, οι γυναίκες του χαρεμιού κρατούνταν εκεί, ως εικονικές κρατούμενες. Μόνο λίγες βρήκαν την εύνοια του σουλτάνου. Μερικές που έπεσαν σε δυσμένεια τις δένανε σε σακιά και τις πετούσαν στον Βόσπορο.

Αλλά τώρα έχουμε αφήσει πίσω μας την Κωνσταντινούπολη και στην ήπιο ήλιο νωρίς το πρωί μιας άλλης μέρας κάνουμε βόλτα στο εναπομείναν κομμάτι της Τουρκίας στην Ευρώπη προς την κατεύθυνση των ελληνικών συνόρων.
Bonar, Andrew Graham